GODFRIED wrote:
Om daar aan te beginnen moet je niet gek maar heel gek zijn!!!
Hoeft echt niet. (al maakt dat gegeven alles misschien wel een stukje gemakkelijker

)
Een Rancho (en met name de Grand Raid) is altijd al een jeugddroom van mij geweest, en aangezien het aanbod van deze uitvoering nu niet echt royaal te noemen is moet je het dus maar doen met wat verkrijgbaar is.
Voor tot aanschaf van een Rancho over te gaan heb ik me al een tijdje geori?nteerd op de kwetsbare plekken van de Rancho, de betrouwbaarheid van de techniek, en de verkrijgbaarheid (ook prijstechnisch) van onderdelen.
Mijn conclusie was simpel: de betrouwbaarheid en de technische onderdelenvoorziening van de Rancho is gewoon goed, maar het grote probleem is roest en de verkrijgbaarheid van bepaalde accesoires.
Dit heeft dus geleid in een speurtocht naar een Rancho die moest voldoen aan de volgende eisen:
-de wagen moet compleet zijn.
-de wagen moet rijdbaar zijn en nog een stevige drempel/remmentest kunnen doorstaan zonder op z'n buik te zakken.
-de wagen moet een geldig nederlands kenteken hebben. (ik heb geen zin in die dure papierrompslomp en keuringen van Rijksdienst Wegverkeer)
Tsja... dan zoek je dus een jaar, vind je een hoop slopers die niet aan al m'n eisen voldoen en 1 goed exemplaar.
Dan opeens een advertentie op marktplaats...aangeboden Rancho Grand Raid met een geldige APK, geheel origineel.
Direct erop af dus...maar na 15 minuten kijken bleek die geldige APK dus al een wassen neus...blijkbaar gekeurd door een blinde APK-keurmeester.
En dan moet je dus een keuze maken...of een goed rijdbare gewone Rancho, of toch een Grand Raid waar je nog heel veel aan moet doen.
De aanschafprijs lag dus ongeveer gelijk van beiden.
Uiteindelijk dus toch maar besloten om voor mijn ultieme jeugddroom te gaan.
De Grand Raid dus, zo'n kans zou ik nooit weer krijgen.
Een nog geheel komplete en originele wagen, en altijd op nederlands kenteken gestaan.
Ik wist dus dat er vele slechte plekken in de wagen zaten toen ik hem kocht, ondanks dat m'n rijtest nog positief uitgevallen is.
Of je daar dan gek moet zijn?
Ik denk het juist niet. (ondanks dat de meesten in m'n omgeving wel wat anders beweren...

)
Hooguit zul je een knap stuk eigenwijs moeten zijn en wat doorzettingsvermogen moeten hebben.
Ik zie dit meer als een soort uitdaging tussen mens en auto waarbij ik dus de baas ben en bepaal wat er gebeurt.
Net zoiets als kinderen opvoeden dus....
Maar op deze manier leer je in ieder geval je voertuig goed kennen tot op het laatste boutje, en bouw je gelijk een (vertrouwens)band op.
Het bekende verhaaltje van geloof, hoop en liefde dus.
Ik denk dat dit trouwens voor velen hier wel bekend in de oren klinkt.

Rustig aan....
Ben ik ook de hele dag druk mee.....
Talbot Horizon 1.1 LS 1981
Jeep Wagoneer 'Custom Special' 1971
Ford Transit FT130 MK1 1969