Stef beet de spits reeds af met zijn veelzeggende titel.
Ik was blij om deze hoogmis voor laagvliegers te kunnen bijwonen.
De communie heb ik echter aan me laten voorbijgaan, een paar honderd euro om mijn Bagheera-motor op te stoken tussen de volbloeden vond ik er net wat "over" en verkoos dan ook eieren voor mijn geld.
Het inkom+parkeergeld deed reeds vermoeden dat hier jongens van niveau de lakens uitdeelden.
De verschillende paddocks waren ingedeeld per merk.
Het was best leuk om eens een verzameling Alfa's, Lamborghini's, Maserati's, Fiat's en Ferrari's op schaal 1:1 te kunnen bewonderen.
De geur van verbrande benzine en kruipolie, gegrom van twaafcilinders, brede sloffen en alles wat je niet op een dagdagelijkse auto tegenkomt, maakten onze wederhelften duidelijk tot welke godsdienst hun manlief bekeerd waren.
Ik was best onder de indruk van een paar vervlogen italiaanse schoonheden zoals de Lamborghini Uracco en de Maserati Bora, echter ik miste de grootschaligheid waarmee het hele gebeuren werd aangekondigd op de website.
Alles verliep in een gemoedelijke sfeer en er was nergens sprake van chaos en een toevloed van mensen, integendeel.
De aanwezigheid van een paar bloedmooie De Tomaso-sportwagens heeft veel goed gemaakt en maakten de trip naar Franchorchamps voor mij althans de moeite waard.
De Tomaso was het merk dat op deze editie van Spaitalia in the picture stond, en ik moet zeggen, een De Tomaso Pantera of Mangusta is een wagen die niemand onberoerd laat.
Blijkbaar heeft de panther begin jaren '70 meerdere designers geïnspireerd om er hun creatie naar te noemen.
Zo ook Matra met de Bagheera.
Terwijl we al dit fraais stonden te bekijken, werden er op het circuit rondjes gereden door een bont allegaartje van Fiat Coupés, Alfa Romeo Gt-Juniors, De Tomaso en zelfs een paar Lancia Stratos zorgden voor een seventies revival. Zelfs een paar Ferraristi reden mee, weliswaar met ingehouden rechtervoet, want wie zich niet aan de regels houdt kan zich verwachten aan en een "retourtje koude douche" gevolgd door "stadionverbod".
Onze dames, Stef en ikzelf breidden er achteraf nog een leuk onderonsje aan in de bossen van Rotselaar.
Een lekker slaatje met een fris wijntje was een welkome verfrissing na een dag in een Matra-cockpit zonder airco.
Al bij al een leuke dag met onze Matra's die het wederom voortreffelijk deden. Gelukkig hebben ze geen 40l/100km nodig om het een beetje te laten vooruitgaan.
Hier dus geen bedrukte gezichten aan de benzinepomp...
De volgende foto's spreken voor zich.
Bart
Bagheera's roesten niet, ze worden één met de natuur...
Matra Simca Bagheera Serie I 1974
, maar een Stratos doet me meer als Ferrari of Lamborgini.
