De toenmalige directeur in Romorantin, Jean-Luc Lagardère zal wel iets meer met de centjes en stakingen bezig zijn geweest.
Dat maakt een wereld van verschil.
We schrijven zaterdag 10 maart 2018 en dus hoogste tijd om aan de B-stijlen te beginnen die afgelopen week binnen gekomen zijn.
Een heel groot deel van de tijd aan dit project bestaat uit het maken van mallen om het plaatwerk in de nodige vormen te wringen.
De mallen frees ik uit volkern materiaal van 15 of 20 mm dik. Dat is keihard en laat zich goed frezen.
Om materiaal te besparen, en hopelijk ook vervorming van de plaat te verminderen heb ik de manier van aanpak enigszins gewijzigd.
In het verleden maakte ik meestal een male linker en rechter mal, en één female ondermal. Dat werkt goed bij kleinere stukken, maar het wordt lastiger als de stukken groter worden zoals bijvoorbeeld de B-stijl.
Er treed dan al snel veel vervorming op van de plaat omdat er vanuit één punt geperst wordt. Om dit later weer vlak te persen gaat niet lukken.
Daarom heb ik nu de plaat opgespannen met lijmklemmen tussen de male, en female mallen, en er losse rondjes doorheen geperst.
Dat geldt ook voor de lange verstevigingen. Er treed nog wel wat vervorming op ( de plaat wordt scheluw ) maar dat is tijdens het monteren/lassen later geen probleem.
Het is een lange, maar enerverende dag geworden. Met een resultaat waar ik wel happy mee ben.
setje mallen. Links is female, rechts male.
de te persen plaat opgespannen zodat deze niet eerst naar boven krult bij de aanzet van het persen.
de rondjes eerste trap er door geperst tot bovenkant mal. De andere rij alvast separaat verder door geperst.
weinig vervorming van de plaat. ( meer geluk dan wijsheid ?
) de blokken worden er met een hamer uitgeklopt.
het zelfde kunstje met de lange verstevigingen.
hoeken afgelast en versteviging er in gelast ( puntlas )
Petit Romorantin
Of was de tunnel nu dicht gelast met degelijk staal?
